• Overlijden melden - 088 335 35 35 (24 uur per dag) 
 

In gesprek over de dood

Met de vragen in deze kaartenset helpen we jou om het gesprek over leven en dood aan te gaan. Zo leer je de mensen van wie je houdt nog beter kennen.

 

‘Het zou mooi zijn als er een hele generatie goed over de dood kan praten.’

In 2020 overleed Quincy’s moeder. Zij was 51, hij 23. ‘In vier jaar tijd verloren drie vrienden en ik allemaal een ouder. We merkten dat mensen het moeilijk vonden om daar met ons over te praten. Tenzij we al in gesprek waren, dan haakten mensen graag aan. We begonnen de ‘De Één Ouder Vereniging’-podcast om de dood op een luchtige manier bespreekbaar te maken.’ In de podcast praat Quincy met jongeren die ook een ouder hebben verloren, met een biertje, een grapje en soms met een traan. ‘We hopen dat mensen elkaar beter kunnen begrijpen en helpen, en dat jongeren die rouwen, weten dat ze niet alleen zijn.’

Omgaan met de dood

‘Je leert nergens hoe je om moet gaan met de dood. Voor mij en mijn vrienden is het onderwerp makkelijk bespreekbaar, maar dat is lang niet voor iedereen zo. Jongeren en ouderen gaan heel anders met verlies om. De oudere generatie praat er minder over. Dat zie ik bijvoorbeeld ook bij mijn oma. Zij gebruikt andere woorden en vindt alles heel erg, maar dat is zo ongeveer alles wat ze erover kan zeggen. Mijn vader gaat iedere dag naar het graf om daar, zonder woorden, te praten met mijn moeder. Ieder zijn eigen proces. Het is niet mijn bedoeling om te zeggen ‘dit is hoe ik het doe, en dat is de manier’, want dat is aan iedereen zelf om te bepalen. Ik vind dat je het beste kunt vertellen over de verhalen die dicht bij jezelf staan. Ik wil vooral iets betekenen voor mensen van mijn leeftijd.’ 

Rouwen op een ander niveau

‘Toen mijn moeder net was overleden gingen mijn vader, zus en ik daar ieder op een andere manier mee om. Mijn vader kon het niet geloven dat mijn moeder er niet meer was, terwijl ik dat gevoel niet had. En mijn zus had vooral behoefte aan afleiding. Bovendien gingen mijn zus en ik allebei in die periode het huis uit, waardoor de fysieke afstand groter werd en we elkaar minder spraken. We waren volwassen aan het worden en gingen ons eigen leven leiden. En als ik haar dan zag, dan vond ik het lastig om erover te beginnen. In tegenstelling tot in de podcast vind ik het dus blijkbaar ook soms moeilijk. In een van de afleveringen ging ik met mijn zus in gesprek. Dat vond ik spannend omdat we niet echt meer hebben gespraat over het verlies van onze moeder sinds haar dood. Met de andere gasten wist ik waar het gesprek naartoe ging, maar bij haar wist ik dat niet. Ik had haar ook niet voorbereid. De inhoud had ik in het midden gelaten en dat leverde een heel mooi gesprek op.’ 

Het afscheid van mijn moeder

‘Het was jammer dat wij niet wisten wat onze moeder voor afscheid wilde. We wisten alleen dat ze niet begraven wilde worden omdat ze dat te duur vond. Gelukkig was mijn moeder goed verzekerd waardoor we haar toch hebben kunnen begraven. Het was in de corona-tijd waardoor uitvaartverzorger Evelien niet bij ons thuis kon komen. In plaats daarvan hebben we haar drie of vier keer via Teams gesproken. Zij organiseerde met veel zorg en aandacht een mooi afscheid. Ik gun iedereen hoe ik het heb ervaren, dat meen ik echt. Zij nam ons bij de hand en begeleidde ons door het proces. Ik had ergens een keer gezegd dat ik graag zand op de kist wilde gooien. Toen we op de begraafplaats aankwamen was ik dat alweer vergeten, maar alles stond klaar waardoor ik dat toch kon doen. Dat voelde heel goed.’

Vul nu je wensenboekje in

Ken je ons online wensenboekje al? Je vult eenvoudig in hoe jouw afscheid eruit moet komen te zien. Je nabestaanden zien dan in een oogopslag wat er moet worden geregeld. Zelfs zonder DELA-verzekering kunnen wij de uitvaart naar wens regelen. Bekijk de mogelijkheden.

Steun van je omgeving

‘Mijn moeder hebben we begraven op een woensdag en een van mijn vrienden belde me twee maanden lang op die dag om te vragen hoe het met me was. Na twee maanden zei ik dat hij daarmee mocht stoppen. Hij wilde me graag nóg meer helpen dan hij al deed en dus hebben we gepraat over hoe hij dat kon doen. Hij heeft zoveel voor me gedaan in die periode, dat is een dierbare herinnering geworden. 

De wereld van mij, mijn vader en mijn zus stond stil maar door corona stonden de levens van de mensen om ons heen ook stil. Iedereen had alle tijd voor mij. Ik ging in die tijd veel naar buiten. Wandelen en kletsen hielp me erg. Dan stond er een vriend voor de deur die zei ‘Kom, we gaan naar het strand en als je het niet leuk vindt, dan gaan we weer terug’. Dat was precies wat ik nodig had. Als je iemand verliest, hoef je niet meteen de volgende dag naar je werk. Maar degene die overlijdt wil ook niet dat je stopt met leven. Dat heeft voor niemand zin. Neem de tijd en ruimte voor je verdriet en ga dan weer de dingen doen die je moet doen.’ 

Goed kunnen praten over de dood

‘Mijn opa was er niet meer toen ik werd geboren maar dankzij alle verhalen die ik over hem hoorde, heb ik hem toch leren kennen. Dat wil ik ook voor mijn moeder. Ik maak deze podcast dus ook voor de kinderen die ik misschien ooit heb. Ik wil voor hen de herinnering aan mijn moeder levendiger te maken. Maar het allermooiste zou zijn als er straks een hele generatie is die goed over de dood kan praten en niemand meer langer verdrietig hoeft te zijn dan nodig. Dan is deze podcast geslaagd. Waarmee ik niet bedoel dat er een tijdslimiet is voor verdriet, want verdrietig zijn is niet erg.’ 

Kaartenset met vragen over het leven en de dood

Praten over de dood kan spannend, confronterend of zelfs ongepast zijn. Soms weten we niet goed hoe het moet en doen we het dus liever niet. In deze kaartenset vind je vragen die je helpen om het gesprek over leven en dood aan te gaan. Leer de mensen van wie je houdt nog beter kennen met vragen als: Hoe staan jullie in het leven? Hoe kijken jullie aan tegen de dood? En wat betekenen jullie voor elkaar?