• Overlijden melden - 088 335 35 35 (24 uur per dag) 
 

Erfstukken

Erfstukken zijn cadeautjes, kleine geheugensteuntjes die je laten weten wie je bent en waar je vandaan komt. In onze verhalenbundel lees je hoe anderen herinneringen aan een dierbare levend houden.

 

Twee gouden horloges

De twee gouden horloges van Leo betekenen veel voor hem. En hij vindt het belangrijk dat zijn twee kleinzoons deze horloges gaan erven. Een mooie herinnering voor de twee jongens die van kleins af aan veel bij hun opa en oma zijn geweest.

Leo Versnel (75): ‘Mijn vader kreeg een gouden horloge toen hij 25 jaar in dienst was, ik heb dat van hem geërfd nadat hij was omgekomen bij een ongeluk. Zelf kreeg ik ook een gouden horloge bij mijn 25-jarig jubileum. Die horloges betekenen allebei heel veel voor mij, en ik hecht er belang aan dat ze later naar mijn kleinzoons gaan. Rowin (21) krijgt dat van mijn vader, omdat hij de oudste is. De jongste, Wesley (18) krijgt het mijne. 

Emoties spreken voor zich

Of ik ze de horloges geef als ik nog leef? Nou, dat weet ik nog niet. Maar in elk geval als ik er niet meer ben. Dat staat vast. Dat weten ze ook én ze waarderen het. Daar hoeven wij geen woorden aan vuil te maken of een speciaal moment voor te kiezen. Sommige emoties spreken voor zich. Mijn vrouw en ik hebben een heel goede band met de jongens. Altijd gehad. Van kleins af aan zijn ze zo’n beetje met ons opgegroeid. Mijn dochter, hun moeder, woont met haar gezin op nog geen tien kilometer hier vandaan.’ 

Schrijf een codicil

Dat ene mooie servies van oma, het horloge dat je aan je zoon wil geven of een bijzonder ring die van moeder op dochter doorgegeven wordt. Spullen met een herinnering hoef je niet per se in een testament te vermelden, dit kan ook met een codicil: een handgeschreven document dat je zelf bewaart.

Goede gesprekken

‘Wij gingen elk jaar op vakantie naar Hongarije, na mijn pensioen elke zomer wel voor twee maanden. En elk jaar kwamen de kleinzonen daar ook een paar weken naartoe. Dan was het de hele dag spelen, zwemmen, voetballen. Rowin en Wesley hebben verkering met leuke meisjes en ze bellen vaak op: “Zijn jullie thuis, dan komen we even langs.” We hebben ook altijd goede gesprekken, vaak over hoe het vroeger was, maar ook over de toekomst. Het is tegenwoordig allemaal zo anders. Ik ging werken toen ik zestien was. Daar heb ik geen spijt van, ik heb altijd graag met mijn handen gewerkt, ik zou mijn leven niet over willen doen. Maar die jongens hebben meer kansen. Een echte levensles heb ik niet voor ze, maar ik zeg wel: “Denk goed na over wat je wilt met je leven en probeer hard te studeren voor de toekomst.” Ik ben heel trots op ze, maar ik denk ook af en toe: hoe doen ze het allemaal? Vroeger gingen de cafés om elf uur dicht, nu gaan de jongelui pas uit op een tijd- stip dat wij al op bed liggen. De jongens gaan vaker op stap dan wij vroeger, ze drinken weleens wat en moeten op maandag toch weer naar school. Maar ik maak me geen zorgen, hoor. Er zijn nooit rare dingen gebeurd. En zij zeggen: “Hee pake, wij zijn nu jong hè!” Ik heb alle vertrouwen in ze.’

Herinneringen doorgeven

Mooie herinneringen geven je de kracht om door te gaan. Met een erfstuk houd je de herinnering levend. Ze dienen als kleine geheugensteuntjes die je laten weten wie je bent en waar je vandaan komt. In onze bundel lees je verhalen over doorgaan na verlies en hoe anderen herinneringen doorgeven.