‘Na het overlijden van mijn man stond mijn werkgever voor me klaar.’

‘Toen Co overleed, heb ik eerst mijn familie en vrienden gebeld en meteen daarna mijn werkgever. Het was’s avonds laat op een doordeweekse dag. Mijn managers wisten dat het slecht ging met Co; ik kreeg ze dus meteen te pakken. Hans zei dat hij niet goed wist wat hij moest zeggen, maar dat hij het vreselijk voor me vond. Hij zei dat ik alle tijd moest nemen die ik nodig had en dat ze er voor me zouden zijn. Dat hebben ze absoluut waargemaakt.’

Een bakkie op kantoor

‘We hebben ruim 170 schoonmakers in dienst, maar op kantoor zijn we maar met z’n zevenen. Het is een hecht team en de sfeer op kantoor is warm en vriendelijk. Een paar dagen na Co’s overlijden vroegen ze of ik niet even langs wilde komen om een bakkie te doen. Ik merkte dat ik daar behoefte aan had en het was goed dat ik ben gegaan. Ik heb mijn verhaal kunnen doen en iedereen reageerde lief en betrokken: ‘Iloon, we zijn er voor je.’

Veel steun 

‘Door corona is uiteindelijk maar één collega naar Co’s uitvaart gekomen, maar ik voelde me toch erg gesteund. Ik kreeg veel lieve kaartjes en het boeket dat ze hebben gestuurd was prachtig en ontzettend groot. Een paar dagen na de uitvaart belde mijn manager Angela me met de vraag of ik weer wat taken wilde oppakken of liever nog langer thuis wilde blijven. ‘Laat me alsjeblieft weer wat doen,’ zei ik tegen haar, ‘thuis komen de muren op me af.’ Mijn zoon Kai ging gewoon weer naar school en mijn vriendinnen zijn overdag ook allemaal aan het werk.’

Weer aan het werk

‘Anderhalve week na Co’s afscheid ben ik weer fulltime aan de slag gegaan. Kai is dertien en vindt het heerlijk om na school eventjes alleen thuis te zijn. Het was goed om zo snel weer aan het werk te gaan, maar met name in het begin zat mijn hoofd vaak erg vol en kon ik de simpelste oplossingen niet bedenken. Mijn collega’s sprongen dan altijd meteen bij zonder dat ik erom moest vragen. Ik heb ook een keer drie dagen achter elkaar gehuild en moet nog steeds weleens huilen. Als dat gebeurt, haalt iemand een bak koffie voor me en praten we er even over. Daarna worden er geintjes gemaakt dat ik een jankerd ben. Die soms wat zwarte humor had ik ook met Co. Ik vind dat geweldig, het sleept me er doorheen.’

Het pensioenfonds bellen met Connie

‘Een van de collega’s waar ik tot nu toe heel veel steun aan heb is Connie van de salarisadministratie. Ze heeft van de managers de vrije hand gekregen om me te steunen bij wat ik maar nodig heb – gewoon onder werktijd. Vlak na Co’s overlijden zei ze tegen me: ‘Iloon, kom even met al je papieren en polissen naar kantoor, dan gaan we dat samen uitzoeken.’ Terwijl ik naast haar zat, heeft ze abonnementen voor me opgezegd, het wezenpensioen voor Kai aangevraagd, een overzicht van al mijn inkomsten en uitgaven gemaakt en allerlei andere praktische zaken voor me geregeld. Natuurlijk had ik dat ook zelf gekund, maar mijn hoofd stond er absoluut niet naar.’

Een luisterend oor

‘Ook op emotioneel vlak is Connie er voor me. Soms loop ik met Kai tegen dingen aan waarover ik twijfel. Hoezeer moet ik hem verwennen nu zijn vader er niet meer is? Wat heeft hij nodig? Het zijn van die dingen die je normaal gesproken aan je moeder vraagt of die je overlegt met je man, maar mijn ouders zijn allebei al lang dood en Co is er dus ook niet meer. Connie luistert op die momenten naar me en geeft me advies. Ziet ze dat het niet lekker met me gaat, dan slaat ze een arm om me heen en zegt ze: ‘Hé, wat is er?’ Ze is meer dan alleen een collega, ze is ook een soort moedertje voor me geworden.’

Een menselijke werkgever

‘Vóór Co’s overlijden heb ik van mijn werkgever alle vrijheid gekregen om er voor Co te zijn en ook erna ben ik aan alle kanten geholpen. Het stapje extra dat zij voor mij zetten, zet ik ook voor hen. Als een van mijn schoonmakers ziek is, pak ik een emmer en ga ik zelf poetsen. Werken gaat om meer dan alleen geld, het gaat óók om er voor elkaar zijn, om menselijkheid. Co is nu een jaar overleden en het gaat goed met me. Dat ik zo goed ben opgevangen op mijn werk speelt daarin absoluut een rol.’