Wat wil jij meegeven?

Wat geef jij een ander mee? Of het nu om je kindje, partner, vriend of ouders gaat; iets meegeven doen we allemaal. In onze verhalenbundel lees je verhalen over tradities en levenslessen. Laat je inspireren!

 

Liefde en lachen met opa Toon Hermans

Githa Hermans (26) had een sterke band met haar opa. Ze woonde zelfs met haar ouders en zusje bij hem in huis. Toon Hermans mag dan wel Nederlands grootste komiek zijn, Githa herinnert zich hem vooral als zorgzame grootvader: ‘Hij was een hele lieve opa en gek op ons.’

Opa Toon Hermans was écht de leukste thuis: ‘Hij had een hometrainer waar hij elke dag op fietste. Die stond in de kamer en als hij er een half uurtje op had gefietst, keerde hij hem om en zei: "Zo, nu fiets ik weer naar huis.
Wonen bij je opa is best bijzonder, zéker als hij een beroemde cabaretier is. Bij ‘opa Toon’ kwamen regelmatig bekendheden over de vloer, zoals Paul de Leeuw en Youp van ’t Hek. Githa vertelt over de sterke band met haar grootvader: ‘Omdat ik bij hem in huis woonde, zag ik hem vaker dan mijn andere opa en vaker dan andere kinderen hun opa zien.’ Toon Hermans liet zich zelfs door zijn kleindochter inspireren. ‘In het boekje ‘Een boom opzetten’ staat een portret van mij dat hij heeft getekend met daaronder: “Toen ik van het kind ‘n schetsje maakte…”. Op de andere pagina staat een tekening die ik van opa maakte en daar staat onder “…maakte het kind ook ‘n schetsje van mij.
In zekere zin heb ik de creativiteit van m’n opa geërfd,' vertelt Githa. Ze studeerde Fine Arts, aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en daarna volgde ze de filmopleiding aan het Sint-Lukas in Brussel. 'Momenteel probeer ik een scenario te schrijven voor een film over mijn grootvader. Eerder heb ik al een korte film gemaakt die gaat over de tijd dat ik bij hem in huis woonde.'
Toon Hermans overleed op 22 april 2000. Githa was toen 12 jaar en herinnert zich de dag nog goed. ‘De media wisten pas van zijn overlijden op de ochtend van de begrafenis. Tijdens de plechtigheid was er veel pers aanwezig, sommige fotografen waren zelfs in bomen geklommen. Ik vond dat verschrikkelijk. Ik vind dat een begrafenis iets van de familie is, dan moet je met rust gelaten worden.
Gelukkig kijkt Githa vooral met trots terug op het aanzien dat haar opa kreeg. ‘Mijn zusje en ik mochten een keer mee naar het Wereldkerstcircus in Carré. Op het laatst werd opa naar de piste geroepen en daar kreeg hij een staande ovatie van minstens vijf minuten. Iedereen stond op en begon te klappen. Het was de laatste keer dat hij in Carré is geweest.

Wat wil jij meegeven?

Wat geef jij een ander mee in dit leven? Of het nu om je kindje, partner, vriend of ouders gaat; iets meegeven doen we allemaal. In onze verhalenbundel lees je verhalen over tradities en levenslessen. Laat je inspireren!