Samen staan we sterk

Wederkerige solidariteit: het belang van rechten en plichten

Het einde van het jaar vraagt om reflectie. Of beter gezegd: een nieuwe lockdown dwingt tot reflectie. Ik zou graag vingerwijzen naar diegene of datgene wat die beperkingen veroorzaakt. Ook ik kijk als eerste naar wat niet meer mag en niet meer kan. Maar heel eerlijk gezegd: wat heb ik gedaan om de besmettingen tot het minimum te beperken? Houd ik me strikt aan de 1,5 meter regel? Was ik écht vaker mijn handen dan normaal? Breng ik niet onbedoeld mensen om mij heen in gevaar omdat ik mezelf niet geroepen voel mij te houden aan de maatregelen? Het antwoord op de laatste vraag is ja. Mijn eigen belang wint het soms van het gezamenlijk belang.

En dat zet mij aan het denken, want we hebben niet alleen te maken met een coronacrisis. We leven in een tijd met vele crises, onrust en weerstand. Het afgelopen jaar heeft het DELA Innovatie Lab onderzoek gedaan naar de huidige maatschappelijke misstanden in Nederland. Talloze influencers, trendwatchers en ‘gewone’ mensen zijn gesproken om erachter te komen welke boven- en onderstromen er leven. Heel veel van die gesprekken gingen over alledaagse zorgen, zoals: ‘Ik heb een huis, drie kinderen, ik ontvang toeslag, maar heb ik daar nog wel recht op? Mijn ouders worden ouder, alleen hoe ga ik mantelzorg combineren met mijn baan? En als ik van baan wil veranderen, moet ik dan een studie doen, is dat eigenlijk wel slim?’ Iedereen zocht naar antwoorden, een soort levensadvies, iemand aan wie je je alledaagse zorgen kan voorleggen.

Een centraal thema in alle misstanden is de onvrede en last van de toenemende bureau- en technocratie in de samenleving. Steeds meer Nederlanders, door alle lagen van de bevolking heen, raken verstrikt in de vele regels en procedures die ons land kent. Zij lopen vast in stroperige processen, complexiteit van wetgeving en tegenstrijdige regels en lastige formulieren. De toeslagenaffaire is vast en zeker het bekendste voorbeeld.

Ik vraag me ook hier af wie of wat hier verantwoordelijk voor is. Is het de Rijksoverheid, de gemeenten, de talloze hulporganisaties, de branche- en kennisorganisaties? Waarom kan het nou niet gewoon simpeler? Eén geïntegreerde totaaloplossing die mij van A naar B helpt met een naadloze gebruikerservaring. Die zich richt op mij als mens, mijn behoefte. Waarom moet je perse slim en een expert zijn om je gerust te weten vandaag de dag?

Ik snap ook wel dat het gecompliceerder is dan dat. Het systeem is niet ingericht op gewone zorgen of oplossingen, maar op inperking van risico’s en het schuiven van potjes. Ik ben geen consument in dit verhaal voor wie een propositie gebouwd wordt. Ik ben een benutter, maar geen beslisser of beïnvloeder.

Ik geloof dat als overheidsinstellingen mij als burger meer centraal zou stellen, dat ik me niet alleen beter geholpen voel, maar ook meer aangesproken voel op mijn plichten. Mijn plicht bijvoorbeeld om me te houden aan de coronamaatregelen of een klusje te doen voor iemand uit de buurt.

Want ik wil graag in een samenleving leven waarin we met elkaar leven. Elkaar helpen op basis van elkaars talenten. Er voor elkaar zijn wanneer dat nodig is. Een beetje zoals dat gebeurde in die eerste lockdown. Een samenleving waarin je samen de lusten en lasten deelt met elkaar. Iets voor de ander over hebt, omdat je weet dat dit in het gemeenschappelijk belang is. Een burgercoöperatie voor gewone zorgen. Waarin we solidair zijn met elkaar. In die samenleving draait het niet om schuld of recht, maar om een gezamenlijke verantwoordelijkheid.

De komende jaren bouwt het Innovatie Lab aan nieuwe pijlers die gestoeld zijn op dat principe van wederkerige solidariteit omdat DELA gelooft in de kracht van samen, in vele kleintjes maken samen sterk. Dat principe passen we nu al toe in onze verzekeringen en gaan we straks verwerken in bijvoorbeeld een lidmaatschap. Samen betalen de leden een bedrag voor diensten die er zijn wanneer je het nodig hebt. Bijvoorbeeld op het gebied van mantelzorg, of financiële planning.

Een 'Voor Elkaar' coöperatie die naast je staat en je helpt met alledaagse zorgen. Dat lidmaatschap geeft je recht op hulp, maar doet ook een beroep op jou om je steentje bij te dragen. Hoe we deze ambitie precies invulling gaan geven, daar gaan we de komende tijd druk mee aan de slag. We zoeken altijd mensen die met ons mee willen doen en zich aan willen sluiten bij deze missie en droom. Wel op 1,5 meter natuurlijk 😊; je bent meer dan welkom!