Innoveren is mensenwerk

‘Sorry dat ik zo moet huilen. Ik dacht dat het wel zou stoppen als u ging praten maar nu komt het weer. Ik had even naar de televisie zitten kijken. Maar onder de televisie staat een kastje met de foto van mijn man. Als mijn oog daarop valt dan mis ik hem zo. Zijn humor mis ik het meest. En hij was zo lief voor mij.’

Afgelopen jaar voerden mijn collega en ik zo’n 400 gesprekken met mensen in rouw. Niet iedereen huilt tijdens het gesprek. Maar veel mensen wel. Als ik zulke verdrietige mensen aan de lijn had, zei iets me dat ik op moest staan en er naartoe moest gaan. Natuurlijk bleef ik zitten. Na verloop van tijd kon ik contact leggen met een van de rouwcoaches van Inuka, de partner waarmee we onze oplossing voor omgaan met rouw testten. Ik belde tussendoor nog een keer hoe het ging, en wachtte totdat mensen vier sessies met hun rouwcoach hadden gehad. Dan belde ik ze weer.

Rouwenden zien weer licht aan de horizon

‘Ik durf weer naar buiten,’ zei L. tegen mij met een stem die rustiger klonk dan voorheen. ‘Ik ga nog niet van harte maar ik ga elke dag.’ Ik hoorde haar door de telefoon bijna haar rug rechten.

‘Ik voelde me zo ongemakkelijk bij mijn vrienden. Vroeger waren we met zijn zessen en nu nog maar met vijf. Daarom ging ik niet meer. Ik verzon een smoesje. Nu durf ik ze zelfs om hulp te vragen.’ Ik hoorde de trots in de stem van M. en zakte van het puntje van mijn stoel weer wat rustiger tegen de leuning.

In samenwerking met partner Inuka lieten we in eerste instantie 25 mensen kennis maken met onze digitale rouwcoaches en ze voelden zich echt geholpen. Mensen in diepe rouw, die geen energie meer hadden, die zichzelf als ‘labiel’ omschreven, die zeiden dat ze het licht aan de horizon weer zagen. Dat ze mochten proberen om weer plezier in het leven te krijgen. Er waren momenten dat ik wel kon janken zo blij was ik voor ze.

De drijvende motor van onze coöperatie

Innoveren is mensenwerk. Ik begon wel vijftien keer opnieuw aan dit blog en hoewel ik de woorden echt wel ooit gebruik, kan ik niet goed uit de voeten met ‘itereren’, ‘evidence based’ en ‘data driven’; de waslijst met innovatiejargon. Ik doe het voor de mensen. Innoveren is voor mij de drang om de handen ineen te slaan om mensen in een moeilijke situatie te helpen. En laat dat nou de drijvende motor van onze coöperatie zijn. 

Collega’s van uitvaartverzorging als voorbeeld

Ik denk dat ik die passie deels onbewust heb overgenomen van onze collega’s van uitvaartverzorging die dag en nacht hard werken. Als zij uit hun bed stappen, doen ze dat om aan te schuiven aan de keukentafel bij mensen die net iemand zijn verloren. Zij zijn er op een moment in het leven dat steun het hardste nodig is. Uit de gesprekken met mensen in rouw blijkt voor mij nogmaals hoe moeilijk het is om steun te bieden en om dat vast te houden. Veel mensen hebben na drie maanden tot een half jaar het gevoel dat iedereen om hen heen het is vergeten of vindt dat ze maar weer ‘wat leuks moeten gaan doen’. Mensen in rouw echt helpen betekent er voor ze zijn. Ze vragen hoe het gaat en ze geen verplichtingen opleggen. En dat weten mijn collega’s van uitvaartverzorging maar al te goed.

Samen met collega’s testen en uitbreiden

Afgelopen week stuurde mijn leidinggevende een mail naar alle uitvaartverzorgers en locatiemanagers van crematoria. Hij legde kort uit dat we rouwcoaching aan het testen zijn en dat het mensen zo helpt. Maar dat we nog zoeken naar de juiste manier om bij nabestaanden onder de aandacht brengen dat ze ook hiervoor bij ons terecht kunnen. Een van de locatiemanagers stuurde meteen een mail terug. Hoe mooi het was dat we hier nu ook bij kunnen helpen. Ze had direct voorbeelden van mensen die met hun ziel onder hun arm de as van hun dierbare op waren komen halen. Mensen die de rouwcoaching zo goed zouden kunnen gebruiken. En zij wist een perfect moment om het onder de aandacht te brengen. Toen we daar de andere locatiemanagers over berichtten, hadden we direct weer twee aanmeldingen van locaties die dit ook mee wilden testen. Zo zorgen we samen dat nog meer mensen het leven weer aan durven kijken na zo’n ingrijpende gebeurtenis.

Werk vanuit je hart, wat je ook innoveert

Van mij dus geen blog dat voldoet aan de regels. Met een kop en een staart en de cijfermatige resultaten die we haalden of een mooie innovatieles. Van mij een pleidooi om te werken vanuit je hart, om je klant of doelgroep of hoe je het noemen wil vooral te zien als een mens. Een mens dat soms hulp nodig heeft. Als je dicht bij huis innoveert, laat je dan inspireren door je collega’s die het dichtst bij die mensen zit. Die iedere dag met die mensen in contact staat.

En last but not least: ben er voor een vriend, vriendin, collega of familielid in rouw. Ook als het zes maanden geleden is, ook als het een jaar geleden is. Want je kunt wel anders omgaan met verdriet maar het gemis slijt nooit.