Een waardevol gesprek

Mensen herinneren en rouwen op hun eigen manier. Het is goed om daarover met elkaar te praten, zodat je elkaar kunt steunen als dat nodig is. Om te helpen het gesprek op gang te brengen, hebben wij een handige kaartenset ontwikkeld.

 

Het verhaal achter erfstukken: wie wat bewaart, herinnert zich wat

Het oude porseleinen theepotje van oma of de platencollectie van je vader. Erfstukken zijn cadeautjes, kleine geheugensteuntjes die je laten weten wie je bent en waar je vandaan komt. We namen een intieme kijk in verschillende huizen en vroegen naar het verhaal achter de erfstukken. Maken ze onderdeel uit van het dagelijks leven? En, hoe voelt dat eigenlijk?

‘Oma’s geur is verdwenen, maar de herinnering aan haar is gebleven’

Ashnie Baboeram (31)

‘Toen oma nog leefde, vond ik het heel vanzelfsprekend dat ze er was: ik was altijd welkom en ze gaf de fijnste knuffels. Nu ze er niet meer is, ben ik op zoek gegaan naar spullen die weergeven wie ze was en wat ze voor me betekende. Haar naaimachine met bijbehorende naaidoos is mijn grote trots. Mijn oma repareerde kleding met die machine. Precies waar ik hem nu voor gebruik! Ook mijn gordijnen heb ik ermee gemaakt. Dat ik met haar spullen mag werken, vind ik bijzonder.’

‘Oma’s naaidoos voor de eerste keer openmaken, was erg emotioneel. Het had nog echt haar vertrouwde geur. Op een bepaalde manier besefte ik toen pas dat ze nooit meer terug zou komen. De geur is inmiddels verdwenen, maar de herinnering aan haar is gebleven. Daar ben ik heel dankbaar voor.’

Online wensenboek

Ken je ons online wensenboekje al? Je kunt eenvoudig aangeven hoe jouw afscheid eruit moet komen te zien. Je nabestaanden zien dan in een oogopslag welke zaken er moeten worden geregeld.

‘Door ‘het hoekje van oma’, was het meteen meer ons huis’

Petra Otterdijk (55)

‘Verzamelen was een essentieel onderdeel van mijn schoonouders. Samen struinden ze rommelmarkten af, op zoek naar spullen om hun huis mee te aan te kleden. Gekleurd glas, borden, beeldjes: ze verzamelden werkelijk alles. Toen ze kort na elkaar overleden, heeft de familie delen van de verzameling overgenomen. Het was zo’n belangrijk deel van pa en ma, dat hoorde een plekje te krijgen.'

'Eigenlijk pasten de spullen die we erfden niet bij ons interieur, maar door de verzameling bij elkaar te houden, ontstond een mooi hoekje: ‘Het hoekje van oma’, zo noemen onze kinderen het. Toen we een tijd geleden verhuisden, was het één van de eerste dingen die we uitpakten. Ik had niet gedacht dit ooit te zeggen, maar daardoor voelde het meteen meer als ons huis. Door de centrale plek in huis speelt het écht een rol binnen ons gezin, zoals laatst op de verjaardag van mijn dochter. Ik ben blij dat we het verhaal van onze familie met deze spullen door kunnen geven. Daar zouden pa en ma ook blij mee zijn geweest, dat weet ik zeker.’

‘Het zijn herinneringen aan plekken die ooit ‘thuis’ waren’

Mathieu Cremers (28)

‘Ik heb veel gereisd en in verschillende landen gewoond. Uit ieder land heb ik iets meegenomen en opgehangen in mijn volgende huis. Het zijn fysieke herinneringen aan plekken die ooit ‘thuis’ waren.’ De collectie is door de jaren heen flink gegroeid en hangt nu in mijn huis in Rotterdam.’

‘De spiegel is een erfstuk van mijn oudtante en maakt de kamer helemaal af. Als je deze tante googelt, vind je een enorme stamboom. Ze was met een baron getrouwd en woonde in een kasteel in Frankrijk. Dat is toch een prachtig verhaal? De spiegel is niet alleen ontzettend mooi, maar herinnert me ook iedere dag aan onze rijke familiegeschiedenis en de verhalen die er thuis over werden verteld.’

In gesprek met elkaar over de dood

Het is moeilijk om met elkaar in gesprek te gaan over de dood en het achterlaten van dierbaren. Onze kaartjes met stellingen helpen je dit onderwerp bespreekbaar te maken