• Overlijden melden - 088 335 35 35 (24 uur per dag) 
 

Verhalenbundel

Hoe je de draad van het leven weer oppakt, is voor iedereen anders. Download onze bundel met verhalen en lees hoe anderen de draad van het leven weer oppakken.

 

Patricia koestert de knuffelsteen waar as van haar vader in zit

Na bijna elf jaar met zijn gezondheid te hebben geworsteld, overleed Frans uit Eindhoven toch nog onverwachts. Een grote schok voor zijn vrouw Diny en dochter Patricia. ‘Was ik één keertje niet in het ziekenhuis, ging het mis. Ik had zo graag nog eens met hem willen praten'.

Steen met gevoel

Patricia (1979) houdt een knuffelsteen in haar handen. Ze koestert de steen waar as van haar vader zit. ‘Zo kan ik hem af en toe nog even vasthouden’, vertelt ze. Vader Frans overleed in 2011, maar de herinnering is nog sterk. Patricia draagt ook een ketting met haar vaders as. ‘Het helpt me door moeilijke momenten heen, zoals bij de geboorte van mijn kinderen. Ik vraag mijn vader om hulp als er iets belangrijks te gebeuren staat. De ketting en steen brengen geluk, zo ervaar ik dat. Er zijn nog genoeg momenten dat ik mijn vader mis, maar op deze manier is hij toch altijd bij me. Het is een steen met gevoel’.

 Met de knuffelsteen kan ik mijn vader af en toe nog even vasthouden. 

Online wensenboek

Ken je ons online wensenboekje al? Je kunt eenvoudig aangeven hoe jouw afscheid eruit moet komen te zien. Je nabestaanden zien dan in een oogopslag welke zaken er moeten worden geregeld.

Verliefd op de dj

Diny (1955) vertelt hoe ze Frans begin jaren ’70 ontmoette: ‘Hij was een hele knappe jongeman en dj bij een disco in Eindhoven. Ik heb vaak plaatjes bij hem aangevraagd’. De twee werden verliefd en nog geen jaar later waren ze getrouwd. Frans ging vervolgens in militaire dienst en werkte daar als kok. Na zijn diensttijd werkte Frans als verkoper bij een elektronica- en witgoedzaak en een kledingwinkel. ‘Zijn werk was zijn passie’, vertelt Diny. De kookkunsten die hij tijdens zijn dienst opdeed, bracht hij in de jaren daarna regelmatig in de praktijk. ‘Mijn man kon heerlijk koken, met Pasen of kerst maakte hij de mooiste gerechten’, herinnert Diny zich. Ze kijkt liefdevol naar de foto van haar man en de hartvormige urn waarin zijn as zit.

Een positieve alleskunner

‘Een positief mens, een doorzetter en een alleskunner’, zo typeert Patricia haar vader. ‘Mijn vader was een rustige man die het heerlijk vond om bezig te zijn. Pap kon alles maken, hij was erg handig. Van een badkamer aanleggen tot het bouwen van een poppenhuis. Dat poppenhuis heb ik nog steeds, dat krijgt mijn dochter van vier binnenkort’, vertelt Patricia. Ook was Frans gek op paarden. Niet om er zelf op te rijden en aan wedstrijden mee te doen - zoals zijn dochter en vrouw - maar het hele gebeuren eromheen vond hij prachtig.

Gevangen in eigen lichaam

In 2000 ging het mis met Frans: hij kreeg een herseninfarct en hield daar dusdanig zwaar letsel aan over dat hij niet meer kon werken. Hij had spraak- en taalproblemen, zijn karakter veranderde, hij was verlamd aan zijn rechterhand en had motorische problemen. ‘Dat maakte hem boos en gefrustreerd. Hij accepteerde zijn toestand niet, hij zat gevangen in zijn eigen lichaam’, vertelt Diny die elf jaar lang mantelzorger van haar man was. Alsof dat niet al genoeg ellende was, kreeg Frans ook nog darm- en later leverkanker. Toch leverde dit alles ook iets moois op: Frans ging namelijk schilderen na zijn herseninfarct. Met zijn ‘verkeerde’ hand – hij was rechts verlamd – maakte hij het ene schilderij na het andere. De resultaten pronken nog steeds bij menig familielid en dus ook bij Patricia en Diny: ‘Zijn schilderijen en zijn as in de knuffelsteen en ketting zorgen ervoor dat hij altijd bij ons is. Het zijn mooie, tastbare herinneringen’.

Patricia van Diepen met een schilderij dat haar overleden vader Frans maakte.

Niet meer kunnen praten

Frans lag verscheidene keren in het ziekenhuis. Na de laatste operatie begin 2011 leek het de goede kant op te gaan. ‘We gingen elke dag bij hem langs in het ziekenhuis, Mam zelfs twee keer dag’, vertelt Patricia. ‘Ik heb toen goede gesprekken met hem gevoerd, die momenten koester ik nog steeds. Het ging zo goed dat hij een paar dagen later zelfs naar huis mocht. Omdat het steeds beter ging, dacht ik dat ik wel een dagje kon overslaan en weer eens met mijn paard op pad kon. En juist toen ik ver weg was, kreeg ik het bericht dat het heel slecht ging met Pap. Toen ik in het ziekenhuis aankwam, was hij al in coma en is niet meer bijgekomen. Ik heb toen niet meer met hem kunnen praten en daar heb ik het heel lang moeilijk mee gehad’.

 We hebben in het laatste jaar goede gesprekken gevoerd. Die momenten koester ik. 

Tip

De herinneringsproducten van DELA bieden steun en troost voor nabestaanden. Kijk in onze webshop voor het complete assortiment.

Bekijk onze webshop

Afscheid

Na Frans’ overlijden is hij gebalsemd. Door het balsemen kan een lichaam zonder koeling worden opgebaard. Frans kon zodoende nog een paar dagen thuis zijn. Patricia woonde die periode weer even in haar ouderlijk huis: ‘Daar heb ik fijne, warme herinneringen aan. Onze familie was voor even weer bijeen en er kwamen veel vrienden en familie langs. Ons hondje Browny en mijn vader waren dikke vrienden. Zelfs Browny vond het fijn om af en toe bij mijn vader te liggen. Dat was zijn manier van afscheid nemen’.

Regisseur van je eigen leven

Patricia en Diny zijn na het overlijden van hun vader en man veranderd. Diny: ‘Ik was altijd druk en Frans de rust zelve. We hielden elkaar mooi in balans. Nu ben ik heel rustig en sta ik anders in het leven’. Patricia heeft de laatste jaren van haar vaders leven ervaren als een ‘rollercoaster’. ‘Ik ben in een klap volwassen geworden en realiseer me heel goed dat je nú moet genieten van het leven en niet moet blijven hangen in het negatieve. Je bent regisseur van je eigen leven. Geniet er elke dag van, want het kan zomaar voorbij zijn’.

Download de verhalenbundel

Hoe je de draad van het leven weer oppakt, is voor iedereen anders. De één vindt troost in een mooi gedenkteken en praat daarover. De ander houdt herinneringen in stilte levend met een bijzonder erfstuk. Mensen herinneren en rouwen anders, op hun eigen manier. Download onze bundel met verhalen en lees hoe anderen de draad van het leven weer oppakken.